Her Şeyi Bitirmeyi Düşünüyorum, hem üzerine birçok şey söylenebilecek hem de kolay kolay konuşulamayacak bir kitap. Ben önce filmini izleyenlerdenim. Daha sonra kitabı olduğunu öğrenip okumaya karar verdim. Özgün, bağımsız sinemayı sevdiğim için filmi de sevmiştim, sonrasında kitap hakkındaki yorumlar da beni oldukça heyecanlandırınca hemen edinip okumaya karar verdim. Kitabın elime ulaşması, benim yoğun çalışma tempom derken kitabı elima alıp bitirmem bir haftayı biraz geçti, aslında oldukça kısa bir kitap ama okuması da bir o kadar zor geldi bana. Ben anlatımında şimdiki zaman kullanımının yoğun olduğu bir kitap olduğundan pek alışık değildim, beni zorlayan bu olabilir tabii ki. Filmle kitap arasında temelde epey fark var, filmde konu daha fazla arabada ve evde geçerken kitapta en fazla yeri okul kaplıyor. Kitap filme göre daha anlaşılır bir sona sahip, filmi izleyip anlamadığını düşünen varsa kitabı okuyabilir. Ayrıca kitapta en sevdiğim nokta bölüm başlarındaki ikili diyalog kısmıydı, az çok kitabın konusunu kafanızda şekillendirmeye başlayan bu diyaloglar en sonunda konuyu da anlamanıza katkıda bulunuyor. Belki filmde de bu diyaloglara bir şekilde yer verilse çok daha anlaşılır olabilirdi demeden edemiyorum. Filmde çok sevdiğim detaylardan biri olan Eva H. D. şiiri Bonedog'sa kitapta ne yazık ki yok, bu açıdan bakınca filme bir artı yazmak gerekiyor. Ayrıca filmde araba sahnelerindeki doyurucu diyaloglar da kitapta daha az. Yani filmin de kitabın da daha başarılı olduğunu düşündüğüm taraflar var. Ama genel bir çerçeveden bakacak olursam kitap daha lezzetliydi. Her Şeyi Bitirmeyi Düşünüyorum, öncelikle beni ismiyle vuran sonra da yazarının başarılı anlatımıyla mest eden güzel bir kitap oldu, ona puanım 8/10. Son olarak o müthiş şiiri de buraya eklemek istiyorum, nedense çok sevdim. Bonedog “Eve dönmek korkunç, Köpekler yüzü yalasa da yalamasa da. Seni bekleyen eşin de olsa, eşini andıran yalnızlığın da olsa. Eve dönmek feci bir yalnızlık. Geldiğin yerin ezici basıncını tebessümle anımsarsın çünkü eve gittiğinde her şey kötüleşir. Çimenlere tutunan böcekleri düşünürsün. Yolda geçen uzun saatler, yol yardım ve dondurma, bazı bulutların tarifi güç şekilleri ve geri dönmek istememenin gönüllü sessizlikleri. Eve dönmek… Berbat bir şey… Eve has sessizlikler ve genel tükenmişlikten başka hiçbir şeye katkısı olmayan bulutlar Gerçek şüpheliler bu bulutlardır. Bunların dokusu geride kalanlarınkinden farklıdır. Senin bulutumsu kumaşın da farklıdır. İstenmeyen, artakalan, ay ışığının azizliğine uğramış, geri döndüğü için mutsuz, yanlış yerlerde noksan. Yıpranmış kıyafetler, eski püskü bir mutfak bezi. Eve dönüyorsun, başka bir gezegendesiz, bir yabancısın. Dünya’nın çekim gücü tesirini iki katına çıkarmış, ayakkabı bağcıklarını çözüyor. Omuzların… endişeden oluşan alın kırışıklıklarına karışıyor. İçindeki boşlukla eve dönersin, yarına tutunmuş kuru bir kuyu misali. Sizi bir arada tutan silik bağ ise… önemini yitirir. Birbirinin aynı günlerin geçişini iç çekerek izlersin. Varsın, hepsi bir gelsin. Neyse, mühim değil. Evine döndün. Güneş, yorgun bir fahişe gibi düşüp kalkar. Hava, kırık bir uzuv kadar durgunken yaşlanıp durursun. Hareket eden tek şey bedenindeki tuz dalgalarıdır. Yorgun gözlerle bakarsın, havanı da yanında taşırsın. O büyük, mavi balinayı, İçine işleyen karanlığı. Geri dönersin, kızılötesi görüşünle, doyumsuz gözlerinde. Doğaya kafa tutan güçlerinle… kemikten evine dönersin. Şuanda gördüklerin, gördüğün her şey… kemikten ibarettir.” Eva H. D.

Her Şeyi Bitirmeyi DüşünüyorumIain Reid · Hep Kitap · 20161,169 okunma

··

76 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.