Aşk, ne güzelsin aşk!"Aşkı bilmeyen bu kitabı okumamalı" diye başlamıştı söze yazar. Ne de güzel söylemiş ve mürekkebini bembeyaz sayfalara damlatmıştı. Öylesine güzel bir anlatımda size aşkı yaşatıyor ki yürekleriniz titriyor, bazı hikayelerde duraksayıp kendi kendinize kâh utanıp kâh üzülüyor ve bir daha okuyorsunuz. Babil.. Ey krallıkların krallığı! Ziggurat'ın derin hazinelerinin sahipleri! Ey İstanbul! Dillere destan güzelliklerin sahibi olan İstanbul! Ey Batı ve Ey Doğu! Ey bir kitabın içinde gizlenmiş olan şifreler uğruna can verenler! O kitap işte Hilleli Mehmet Efendi'nin kaleminden çıkan kitap; L&M... Âmâ kütüphaneci intihar etmeden önce o sırrı ve hançeri verdiğinde başlamıştı tüm her şey. Ve sonra eklemişti Hilleli Mehmet'e: "Emaneti koru?!.." O andan sonra Hilleli Mehmet Efendi, Efendi Fuzulî oluvermişti. Fuzulî, yazacağı hikayeyi düşünmeye başladı. İçi aşk ile yanan biri başka ne yazabilirdi ki? Bir Leylâ hayal etti önce. Sonra yavaş yavaş döküldü mürekkebinden tüm aşk cümleleri. Dicle'nin serin yamaçlarında eşsiz güzellikte birini hayal etti. Servi boyu, sırma saçları ve bembeyaz teni... Yazarken bir şey aklına geldi. Bir emaneti korumalıydı. Ne idi bu emanet? Babil Cemiyeti'nin binlerce yıllık gizemiydi. Onu çözen uzaya kavuşabilecekti. Bereket versin henüz çözülememişti. Âmâ kütüphanecinin verdiği hançeri bir ağacın altına gömdüğü gibi, insanlığı derinden etkileyecek bu şifreli sırrı gömemezdi. En iyisi beyitleri arasında şifrelendirerek sırrı yazmaktı ve öyle de yaptı... Aradan yüzlerce yıl geçti. Ne kanlar döküldü ne kelleler uçtu, ne aşklar yaşandı bir bilseniz... Sevgili Leylâ, Rukâl, Huri, Kontes... Sizlerin ortak yönü aşktı. Nâbi, Nedim, Fuzulî, Nefî, Hayâlî, Bâki, Şeyh Galip ve daha nicesi... Hepsi bir kitap ve bir hazine peşinde gittiler. Ya da talih onları bu oyuna dahil etti?!. Binlerce yıllık uzayın sırlarını açığa çıkaracak bir aşk hikayesiydi bu, belki okuyanlara aşkı doruklarına kadar hissettirecek bir heyecan. Belki de sizi maceradan maceraya sürükleyecek bir başyapıt. Bu söylediklerimin hepsini yaşayacaksınız ve okurken divan şairlerinin aşkı ele alışındaki muhteşemliğe şahit olup sarhoş olacaksınız. Bilimi ve aşkı bir arada tutarak bir sır vermek mi? Sözlerimi Efendi Fuzulî'nin bir sözü ile bitirmek istiyorum. "Padişah gibi bir köle, muhteşem bir dilenciyim!" İyi okumalar...
