Bu sıralar daha bir boğuluyorum. Günahın dibine batıyorum. Yanlış yollardayım, biliyorum ama bile bile ilerlemeye devam ediyorum. Ne eksik ne fazla. Acıya meydan okuyorum. Ben güzel sevilmeyi hak etmiyorum! Allahım bana bir çıkar yol göster. Beni benden al gerekirse. Beni içine esir ettiğin bu her neyse, beni öldürüyor derinden. Kaybediyorum! Yavaş yavaş. Çünkü hak etmiyorum. Ne o güzel gözlerini ne sıcaklığını. Ne bir bebek gibi sevişini ne de senden gelecek en ufacık şeyleri bile. Hak etmiyorum seni be adam! Papatyan olmayı hak etmiyorum. Beceremiyorum senin gibi tertemiz sevmeyi. Beceremiyorum günahsız yaşamayı. Bile bile gidiyorum ölüme. Kıyıyorum sana be adam! Görmüyor musun? Değmiyorum ben hiçbir şeye! Günün birinde beni sevdiğine lanetler edeceksin. Bana harcadığın o güzelim sevgiye, emeklerine yanacaksın. Neden ben? diyip canın çıkarcasına ağlayacaksın. Haklı çıktın bak işte. Zaten hep öyleydin de... Ben değerbilmezin tekiyim. Ben dünyanın en aptal kadınıyım. Senin gibi bir adamı ellerimle kaybediyorum. Çöplükte yaşamayı hak ediyorum. Bu kadar pisliği o bile taşıyamaz...
A.U
··
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.