Savannah'ın parlak ve mavi gökyüzünde güneş alabildiğine parlıyordu. Yeni başlayan gün çok güzel ancak bir o kadar da hüzünlüydü. Annem bu dünyayı terkedip özgürlüğüne kavuşmuştu. Bunu yaparken bir anlamda beni de özgür bırakmıştı.Onu çok, ama çok özlüyordum. Kahkahasını bir kez duyabilmek için neler vermezdim. Annemin parlak gökyüzünün bir yerinde olduğuna inanıyordum. Oradan beni izliyor ve alkışlıyordu. ANNEM BENİ ÇOK SEVİYORDU.
Sayfa 396 - İndigo KitapKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.