Özdenören öykücülüğü diye bir şey varmış, okudukça bunu anladım. İnsanı anlatırken onun psikolojisine değiniyor yazar. Bu psikolojiye yön veren toplumdan bahsediyor. O toplumun geçtiği aşamalardan, bugünkü halinden bahsediyor. Bireyin yalnızlığını, ruh halini anlatırken toplumun aksaklıklarına dokunduruyor, eski ile yeninin uyumsuzluğundan dem vuruyor. Özderen'in öykülerinde eşyanın bile bir yeri var insanı anlatırken.
