İkinci kitap da ilki kadar güzeldi, ilki benim için daha özeldi ama gerçekten sevdim. Birçok olayın iç içe geçmesi kitabı sevmemin en büyük sebeplerinden biri oldu. Heyecan da var, inançlarımız da aşk da var içinde. Hayatın ufak çaplı aksaklıkları, aile ve arkadaşlık, kendimizle çeliştiğimiz anlar vs. İlk kitapta da demiştim yazar bizi bir kitaba değil bir hayatın içine çekiyor ve bence en güzel olan da bu. Karakterleri size yanınızda oturuyorlarmış gibi sevdirebilmek ayrı bir yetenek bana soracak olursanız. Bir de kalemi daha kuvvetli hale gelen yazar beni bol bol mutluluğa hapsetti bu kitapla. İki karakteri de tanımak beni sevindirdi. Ömer benim için ayrı bir özeldi tabii ama bunun sebebi sandığınız gibi ona âşık olmam değil, tabii o da var ama göz koymuyoruz tabii Betül kıskanır. Kısaca iyi ki merak etmişim de merakıma yenilmişim diyorum. Kitaplığımda özel bir yeri olacak daima bu serinin. Puan kırmaya gönlüm el vermiyordu fakat objektif olabilmek adına kitaba olan aşkımı bir kenara bırakıyorum birkaç saniye. İlk kitapta yalnızca bir cümle beni rahatsız etmişti, aşırıya kaçmayan teknik hataları bir Sarai vakası olmadıkça dillendirmemeye çalışıyorum. Gözlerimin gereğinden fazla eleştiriye meyilli olduğunu ben de biliyorum zira. Puan kırdığım birkaç mesele var kitapta. Birincisi kahraman bakış açısı ile yazmak zor olduğu için aslında. İlk kitapta Betül'den arta kalan kısımları doldururken hiç zorlanmamış yazar fakat ikinci kitabın ilk kısımları ve sonlara yakın bir bölümü sürekli kısa aralıklarla verilen fikirler ve uykuyla geçiştirilen kısımlara ayrılmıştı. Bir yerde toparlıyor ama sonra tekrar maruz kalmak dile getirmek zorunda bıraktı. İkinci olarak Betül'ün kendini bulma serüveninin dışında olmak beni gerçekten hayal kırıklığına uğrattı. İlk kitaptan beri en çok beklediğim şey bu değişimin nasıl olacağıydı çünkü eski Betül şeffaf bir şekilde karşımızdayken yeni Betül ve öğrendiği dersler bizden ayrıydı. O derslere ihtiyacı olan çok fazla insan olduğunu düşünüyordum ve gerçekten çok istemiştim okumayı. Umudum insanların merak etmesi yönünde yalnızca. Bu yolculuk merakla başlıyor çünkü. Üçüncü olarak aksiyona ve drama dair son kısım beni biraz bunalttı. Başta ne kadar Betül'ün tepkisini anlıyor da olsam epeyce abarttığı kısımda gözlerimi devirmek ve oflamak istedim. Tahmin edilebilir şekilde ilerleyen aksiyon da eklenince son bölüme kadar kitabın modunun düştüğünü söylemem gerek. Sevdiğim bazı klişeler olsa da Yeşilçam bunlardan biri olmadı hiçbir zaman. Son bölümlerin güzelliği neyse ki gönlümü almayı başardı. İşte böyle. Devamı nasıl olacak bilmiyorum, tahminlerim elbette var ama çok bilmiş gibi görünmek de istemediğim için yazılana kadar sabırla bekleyeceğim. Kitaplığınızda yer açmanızı önerdiğim kitaplardan biri daha bitmiş oldu böylece.

Yüreğini Haramdan SakınMerve Özcan · Portakal Kitap · 20161,640 okunma

··

100 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.