Kodin kadar olmasa da etkileyici bir eser. Istratinin en büyük özelliği eserlerinde daima dostluğu abartılı bir şekilde ele alması. Bu eserinde de öyle oldu.
Sınıf farklılıkları üzerinden dünyanın adalet sistemine bir isyan gibi bir dostluğun güzelliğini ele alan eserde yazar kahraman yaratmadan dostluğu ve dostluğun, iyiliğin ve güzelliğin dünyayı kurtarabilecek yeganr kudret olduğunu ıspatlıyor yazar.
Eser bir çok yönden etkisini gösterirken, özellikle insanların dış görünüşlerine aldanan bir toplumun Önyargılarını kırmayı hedef almış. Milliyet, dil, kültür, sosyal konum gibi insanı insandan ayıran bir çok özelliği dostluğun ateşinde eritip birbirine harmanlamış yazar.
Akıcı ve insanı sıkmayan olay örgüsüyle esere okuru çivilerken yazar, kestirip atmış gibi eseri sonlandırması ise bende hayal kırıklığı yarattı. Ve sırlarla biten bir kitabı da hiç sevemedim açıkçası...