Serinin önceki kitaplarına yüksek puan vermiştim. Bu kitaba düşük puan vermemin 3 sebebi var. Dikkat Spoiler içerir.
1- Dagny'nin bir orta malına dönüşmesi, bunun kitabın felsefesinin bir sağlaması, nihai doğal sonucuymuş gibi kabul edilmesi ve olaya dahil olan herkes tarafından rahatlıkla onaylanıyor olması. Bu durumu yazarın kendi özel hayatında da bir dönem yaşamış olması ( kocası ve kocasının onayladığı bir sevgilisi olduğu dönem) ve yazarın bu olayın kanıksanmasını isteyişi olduğunu düşünüyorum. Bu kadar ben merkezci ve sahiplik duygusuna sahip insanların bir anda " evet onunla olman normal, neyse sağlık olsun" tavrına bürünmesi mümkün değil.
2- ilk iki kitaba göre çok aşırı tekrar içeren gereksizliğin sınırlarını zorlayacak derecede uzun, paragraflar hatta sayfalarca aynı şeylerin tekarı mevcut. Özellikle John Galt'ın ulusa sesleniş konuşması 3 sayfalık bir metin olabilecekken 50 sayfa boyunca tekrar tekrar uzatılmış.
3 - ilk iki kitap boyunca yükselen tansiyon bu kitapta o yükselişin karşılığını veremiyor. Sona doğru bayağı hatta romantikliğe kaçan durumlar var. (ör: Jim Taggart'ın kişiliğini kabullenmesi o karakterde birinin kesinlikle yapamayacağı bir hareket. Mutlak kötü, mutlaklığının farkına vardığında çöküp o kötülükten uzaklaşamaz.)