insanın kendine benzeyen bir kendiyle yaşaması zor
dil bilmezsin, din bilmezsin, iz bilmezsin
kendin kendinin kendinde açtığı izlerle yaralarla boğuşur durur
kanaya kanaya boğar insan kendini kendinde
sızmaz da, konuşmaz da ulan ağzından tek bir laf çıkmaz
boğulur boğulur boğulur
iki aynı yönde gitmekte ısrarlı bir tren değildir ki ruh ile beden
sığmaz insan raylara (sigarasını üfledi)
ama gider gider gider hiçbir yere gidemese de.
(İsmail Sertaç Yılmaz)