Karamsarlık ve derin buruklukların hikayeleri var Unutulmuş Sesler Odası'nda... İçine sakladığı karakterlerin canlı bir ruh dökümü her seferinde daha da güçlenerek okurun karşısına çıkıyor. Çatışmayı, çaresizliği, kayboluşu, zayıflığı, yoksulluğu, yoksunluğu anlatan öykülerin o güzel tınısını akıllarda bıraktığı olay-durumlarda her daim hatırlamak mümkün. Bireyin kendisiyle hesaplaşması çevresine meramını en içten duygularla anlatması, serzenişlerinin hakkını vererek haykırması o kadar güzel ki satırların su gibi akmasına şaşmamak gerek. Yer yer acıyı bal eyleyen bir dil çıkıyor okurun karşısına, hani kimseye söylenmez yalnızlığa haykırılır ya öyle bir ses. Yazarın o sesi anlattığı karakterin ruhundan süzülmüş de gelmiş gibi okuyanı sarıyor. Zaten iyi öykü hep böyle nükseder okurun hayal dünyasında... Umut satırlar arasında gizlidir. Okundukça bir görünür bir kaybolur. Okur karakterle birlikte umuda sarılır. Artık karamsar tablo sadece dekordur. Umudun çevirttiği sayfaların verdiği haz hiç olmadığı kadar sarar insanı. Sonuçta karakter umudu için yaşar, okur umutla dağıtır içindeki kasveti, öykü içinizi karartmaz çünkü yazar umudun ışığını elinize tutuşturur. Üstelik sadece umut ve umutsuzlukla da sınırlanmaz öykülerin dünyası... Anlatının o güzel akışına kapılıp gittiğinizde sadece durumun seyir zevkine duçar olur insan. Her öykü gizli bir düşüncenin kapısını açar. Yazarın açtığı kapılardan girmek farklı dünyaları ziyaret etmek için güçlü bir sebeptir. Mesut Doğan sizi eşsiz dünyalara götürüyor. Ben şahsen pişman olmadım. Bu sesimizde unutulmuş sesler odasının raflarına yerleşir umarım...

Unutulmuş Sesler OdasıMesut Doğan · Ötüken Neşriyat · 201944 okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.