Başınızı bir dakikalığına gömdüğünüz kumdan çıkarın ve
düşünün: Bundan sonra içeceğiniz ilk sigaranın vücudunuzda
kansere yol açacağını kesin olarak bilseniz o sigarayı içer
misiniz? Hastalığın kendisini unutun (biraz zor ama)
gözünüzün önüne bir kanser kliniğine gittiğinizi ve o korkunç
testlere girdiğinizi getirmeye çalışın /ışın tedavisi vs. Artık
yaşamaya başlıyorsunuz. Ailenize ve sevdiklerinize ne
olacak, hayalleri ve planları gerçekleşecek mi vs.
Sık sık kansere yakalanmış insanlar görürüm. Kendilerinin
başına geleceğini hiç düşünmemişlerdir. İşin en acı veren yanı
kanserin kendisinden çok insanın kansere kendisi yüzünden
yakalandığını bilmesidir. Sigara içtiğimiz sürece hep: “Yarın
bırakacağım” deriz. Kendimizi sonunda gerçekten bırakan
insanların yerine koymaya çalışın. Beyin yıkama olayları
onlar için onlar için artık bitmiştir. Alışkanlığı gerçek haliyle
görür ve yaşamlarının gerisini “neden kendimi bu kadar
zaman sigara içmek zorunda hissetmiştim? Keşke zamanı
geriye alabilsem!” diyerek geçirirler.
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.