"Abi, benim, Murat.” dedi. Kaldırdım kafayı baktım benim liseden arkadaşım Murat. “Vay Murat n’aber? Buyur poğaça ye” dedim. “Yok abi, afiyet olsun” dedi. “Ben sadece özür dileyip gidicem” dedi. “Ne özürü?” dedim. Ağladı. Oturttum yanıma, her şeyi başından anlattırdım. Anlattı. “Abi ben lisedeyken her sınavdan önce, ‘Yaa abi hiç çalışmadım’ diye gelirdim ya aslında eşşekler gibi çalışırdım abi” dedi. “ Bilmenizi istedim, bu yalanla daha fazla yaşamak istemiyorum. İşte bu yüzden bütün sınıf elemanlarını gezip gerçeği anlatıyorum. Şimdi buradan gidip Savaş’a da anlatıcam” dedi. Durumu olgunlukla karşıladım.