Bırak bir elli yılda böyle geçsin
Böyle susorak dilsiz sağır
Unutalım unutalım kırdığımız potlan
Yediğimiz körpe umutları çiğ çiğ
Çiğnediğimiz alın terinin öksüz otlan
Sağlam kökleriyle filiz sürer dirilir
Gün gelir doğruluruz kendimize döneriz.
Nasıl renk renk açarsa kır çiçekleri
Kayanın dibinden patlarsa kaynak
Sevince sarhoş olunca bizlerden biri
indirir yumruğunu yırtarsa gömleğini
Şiir yazarım ben de kanımı akıtarak..