Sabahları yokluğunla uyanmak
nefesimi kesiyor âdeta
Gün başlamadan bitiyor
sanki o anda
Gözlerim açılır açılmaz
ilk sensizliği görüyorum
Boşluğa bakıp
uzun uzun dalarken
hisli şarkılar dinliyorum
Gece seni rüyanda
görebilmişsem eğer
bir nebze de olsa yataktan
sükunetle çıkabiliyorum
Sayfa 92 - Cağaloğlu SanatKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.