Sevgili ve şarap aşık olduğu iki şeyken, din adamlarının iki yüzlülüğü gibi konular ise rubailerinde yer verdiği derin eleştirilerin asıl konusudur. Bu eleştirileri şu dönemde bile yapmak bu kadar zorken Hayyam'ın hiç çekinmeden o dönemde bunları söyleyebilmesi bende hayranlık oluşturmasına yetmiştir.
Annemin yanında yüksek sesle okuduğumda
'' tövbe tövbe tövbe '' gibi tepkiler almama sebep olsa da okumayı sürdürdüğümde onu da muallakta bırakacak kadar zekice yazılmış rubailer olduğunu düşünüyorum...
