Öncelikle, bu eseri okumak için sosyolojiye teorik bir ilginizin olması gerekmemektedir. Günlük yaşamınıza ve moderniteye dair telaşlarınızın olması kafidir. Sonralıkla (?) da eserin kurulduğu felsefi zemini, verilen emeği ve hafızasızlaş(tırıl)manın acısını tek tek her sayfada hissettim. Tarihimizi yani kendi hikayemizi öğrenmenin ehemmiyeti, modernite olgusu ile toplumsal hafızaya ulus devlet zemininde siyasi erklerin; tarih anlatısı, dil, bedensel pratikler ve mekan üzerinden müdahil oluşunun farkındalığı ve bu şartlar altında insan kalmanın zorunluluğu can yakıcı derecede açıkça dile getirilmiş. Modernitenin yeni mekan ve zaman tasavvurunun belirleyiciliğine rağmen, elbette toplumların geçmişleriyle olan bağları doğrultusunda var olan kültürel hafızanın ulus devlet politikasının sıfırdan bir hafıza yaratmasına yani kimlik oluşturmasına izin vermemiş olması, geleneksel toplumlarda zamanın tabiata içkin olması ve moderniteyle hızlanıp rakamlarla tanımlanan zamanın hayatımızı parçalı yaşamamıza ve bütünü göremememize neden oluşu, mekanın tüketim nesnesi haline gelerek parçalanması, kasten sürekli yenilenmesi ve bunlardan dolayı mekanı şizofrenik biçimde algılayışımız gündelik yaşamımızda çok önemli bir noktada dururken, üzerinde düşünme mesaisi harcanması zaruridir. Kitabı bir kez bitirmiş olmak, okumak için yeterli gelmeyecektir ve müzeler masum değildir. hayırlı işler.

Toplumsal HafızaFaruk Karaarslan · Ketebe · 201929 okunma

·

140 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.