Hz. Ömer (Rahmetullahu aleyh) Kur'an'dan bir ayet dinlediği zaman yere baygın düşerdi. Bir eline bir saman kırıntısı alarak şöyle dedi; "Keşke bende bir saman kırıntısı olsaydım, adı anılmaya değer bir şey olmasaydım. Keşke anam beni doğurmamış olsaydı."
O çok ağlardı, hüngür hüngür gözlerinden yaş dökerdi. Bu yüzden yanaklarından süzülen yaşların bıraktığı iki siyah iz her zaman yüzünde görülürdü.