(Dikkat:Bol bol spoiler içerir.)
Söze kalbimin kırık olduğunu belirterek başlamak istiyorum çünkü serinin en sevdiğim karakterlerinden birisi,bilge ve sadık Moirene Sedai öldü.Sadakatini hak etmeyen ve sırf bir terk edilmişi öldüremediği için Rand yüzünden ölen Moirene.
Seni çok sevmiştim Moirene...Gelelim Rand'a...Kitap boyunca her zamanki ukala tavırlarını her okuduğumda kendisine gıcık oldum.Üstelik şöyle bir durum var,Rand'ın yalnızca kılıç ve mızrak konusunda Lan ve Aiellerden ders aldığını biliyoruz fakat ülke yönetmek ve kitapta da belirtildiği gibi Evler Oyunu hakkında herhangi birinden ders veya öğüt aldığı bilgisi yok.Fakat buna rağmen Rand Tear'dan itibaren ele geçirdiği ülkeleri büyük bir ukalalık ve bilgelikle yönetiyor.Soru işareti bırakan bi durumdu benim için.Aviendha ve Rand...Aviendha'yı sevmiyorum oldukça riyakar.
Kitabın bana göre en akıcı ve sürükleyici kısımları:
1-Siuan,Gareth Bryne ve Morgase bağlantısıydı.Bu üçlünün ilerdeki karşılaşmasını sabırsızlıkla bekliyorum.
2-Nynaeve,Elayne,Thom,Juilin ve tabii ki Galad karşılaşması onlara katılan Sınırboylular kitabı oldukça heyecanlı bir hale getirdi.Nynaeve önceki kitapta Moghedien'ı bir güzel alt etmişti,bu sefer ise galibiyet biraz korku dolu ve geçikmiş olsa da yine efsanevi bir şekilde,Egwene'nin en büyük kabusu olan a'dam sayesinde geldi.Üstelik Rüyalar dünyasındaki sahneler oldukça aksiyon doluydu ve yerimden kıpırdayamadım.
Kitapta favori karakterlerim olan Egwene çok az yer aldı,Perrin ise hiç yer almadı.Gerçi Faile ile birlikte İki Nehir'de krallık kurdular galiba :D Morgase'a isyan bile ettiler.Egwene'nin gelecekte Amrlyn olacağı iması verildi ve bu durum acayip hoşuma gitti çünkü Egwene'nin iyi yerlere gelmesini çok istiyorum.Sırf Rand'ın hareminden olmayacak diye geri plana atılmasını istemiyorum.Bu kitapta soğukkanlı davranışları ve Rüyalar dünyasında Nynaeve'in kulağını çekmesi çok hoştu :D Birde tabii ki Birgitte'nin dirilip Elayne'nin Muhafızı olması durumu var.Serinin bu yönünü seviyorum o kadar alakasız olaylar oluyor ki yinede keyifli ve şaşırtıcı.
Beyaz Kulede işler çok karışık,Karanlık dost çerçi Padan Fain işleri bayağı karıştırıyor.
Bu arada Galad'ın Beyazpelerinli olmasına acayip şaşırdım.İşleri daha da karıştırdı.
Mat'ın reenkarnasyona uğradığını düşünmüştüm fakat geçmişte yaşayan insanların anılarını gördüğünü söyledi.Hala ilginç,ve hala salak buluyorum kendisini.Yinede askerler tarafından saygı duyuluyor olması güzel tabi.
Birde şöyle bir karışıklık varki o da Balzamon'un ilk kitaplarda baş kötü olarak verilmesi fakat aslında terk edilmişlerden biri olduğunun açıklanması.Cidden çeviriden mi yoksa yazardan mı anlamadım.
Bu kitapta Rand resmen delirmese de ben Rand'ın hiçbir davranışını mantıklı bulmuyorum ve onu deli olarak görüyorum.
Son olarak,rahat uyu Moirene...
