İhtiyaç mı pahalı yoksa lüks mü? Yemek yemek, barınmak, güvenlik.. Ekmeğin fiyatını dahi bilmeyenin gözünden altın sarısı kumlar, basit bir ihtiyacın giderilmesi değil mi aslında? Ey mahallenin delikanlısı, sen iktisat ezberledin, o tiyatroda oyuncu değil izleyiciydin. Çalışmak bir ihtiyaç, ekmek kadar ihtiyaç, su kadar ihtiyaç. Çalışmak pahalı, altın kadar pahalı, petrol kadar pahalı. Talep çok köleliğe, arz pek yok sahipliğe. Stok yapılıyor sırtlara yüklenecek olan yüklere. Stok yapılıyor ki daha da pahalansın işler, hem artsın yükler. "Ben daha az ekmek isterim, daha çok yüklenirim" diyenler artsın diye yapılıyor. Bu kapitalizmden öte, kapitalizmden ziyade. Güçlünün güçsüzü yemesi değil bu. Güçlünün güçsüzü yemeden önce eti daha da lezzetlensin diye terbiye etmesi. Bir tarafta "olmazsa ölürüm" denilenlere mesafe arttıkça, "hele hele nelerim var" denilesi şeyler için mesafeler azalıyor başka yerde. Oysa, olsa da olur olmasa da olur açlar için o "bakın hele hele neyim varlar". Açlar doyarsa, toklar sadece tok kalır. Açlar doyarsa dünya toklara anlamsız gelir. Olanla olmayanın kıyası değil mi zaten mutluluk? Ölenin arkada bıraktığı miras, gömülene kadar geçen zamanmış gibi paylaşılmaz ve aceleyle kapılmaya çalışılır ya hani. Oysa bir ağacın yaprağı bile ölümünden sonra hayata karışır yavaş yavaş. Aldığı her nefes için ölümlere borçlu olanlar, kendi borçlarını başkalarının canıyla ödemeye and içmiş gibiler. Toprağın verdikleriyle hayatını sürdüren ailenin kapitalizmle tanışmasını konu alan kitabın bende uyandırdığı izlenimler bunlar. "Zenginin cebi dolmadan fakirin karnı doymaz" anlayışına "zenginin asla cebi dolmayacak ve fakirler doymayacak" cevabını upuzun bir şekilde veriyor. Sarsıcı, etkileyici, düşündürücü, acı dolu bir eser. Keyifli okumalar.

Gazap ÜzümleriJohn Steinbeck · Sel Yayınları · 202035,4bin okunma

··

43 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ömer Köse