Ergenlik dönemlerinde her daim bedensel bir güvensizliğin eşlik ettiği genç insanlar, bilhassa toplumsal yersizlik hissine kapılan genç erkekler, bu durumda ağır bir bedensel parçalanma tehdidi altındadır. Bunun üzerine bir de kendi cinsel durumuna dair güvensizlik eklendiğinde, bir de arkadaşlık sona erdiğinde, bir sevgi ilişkisi yada cemiyet aidiyeti başarısızlığa uğradığında ve de yer yer "Sen buraya ait değilsin" işaretleri devreye girdiğinde, ayağının altındaki zayıf zemin , belki de tamamen kayıp gider:"Burada bir şey olamayacağım!" "Beni burada yaşatmayacaklar!" Bu nedenle daha büyük bir şeye ihtiyaç duyulur. Besbelli vaizler de bu durumu yakalamak ve işlemek için hazır beklerler.
Bunun karşısında, gençlere "Batı medeniyetinin kazanımları"nı övmenin bir faydası dokunmaz, bu toplumsal yaşam biçiminde henüz bir yer edinememişlerdir. Kurdukları arkadaşlık ilişkilerinin, aşk ilişkilerinin, iyi ve kalıcı toplulukların ya da cemiyetlerin ve tabii ki iyi bir çalışma ortamının faydası dokunabilir yalnızca. Bunlar insana bir zemin sağlar. Bunun üzerine kendini geliştirebilir, yetiştirebilirsiniz. Bu biçimde yetişemeyen biri, büyük iktidar budalalığıyla yetişir. Eşyanın tabiatı böyle.
Sayfa 214
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.