“Bu durumdayken daha güçlü ve dokunulmaz olduğuna mı inanıyorsun?”
Sesi tuhaf çıkıyor ve ben yüzü yeniden dalgalanmaya bağladığında ne olduğunu anlıyorum. Gülümsüyor fakat bu kez gülümseyen ağaçların arasından çıkan kız değil; o artık benim kız kardeşim Alice. Onu görünce korkmaktan kendimi alamıyorum. Bu gülümsemenin altında gizlenenleri çok iyi biliyorum.
“Neden bu kadar şaşırdın Lia? Seni her zaman bulabileceğimi biliyorsun.”