Hiç unutmadığım bir vaka daha var. Bir gün muayenehaneme bir kadın geldi. bir daha gelmeyeceğini söyleyerek adını vermedi. eskiden doktormuş. üst tabakadan biri olduğu belliydi. bana bir itirafta bulunmak istiyormuş. yirmi yıl kadar önce kıskançlık nedeniyle bir cinayet işlemiş. kocasıyla evlenebilmek için en iyi arkadaşını öldürmüş. cinayet ortaya çıkmazsa sorun olmayacağını düşünmüş. arkadaşının kocasıyla evlenebilmek için en iyi yolun onu ortadan kaldırmak olduğunu düşünmüş. olayı AHLAKSAL açıdan önemsemiyormuş. sonuçta ne mi olmuş? adamla evlenmiş ama garip şeyler olmaya başlamış. kızı evden ayrılmak istemiş. evlenmiş ve ondan giderek uzaklaşmış. bir süre sonra ilişkileri tümüyle kesilmiş. bu hanım ata binmeye meraklıymış ve atları severmiş. bir gün ata binerken atların huzursuzlaştıklarını görmüş. en sevdiği atı bile binmesini istemiyormuş. ata binmekten vazgeçmiş. bu sefer köpeklerine düşkün olmaya başlamış. güzel bir köpeği varmış. fakat köpeğin felç olması bardağı taşıran son nokta olmuş ve morali çökmüş. birine itiraf etme gereksinimi duyduğu için bana gelmiş. bir katildi ama KENDİNİ DE ÖLDÜRMÜŞTÜ. çünkü böyle bir eylemde bulunan kişi kendi ruhunu da öldürür. katil kendini yargılar. yakalanırsa cezasını çeker ama ahlaksal bilinci devreye girmeden yapar ve olay gizli kalırsa bu vakada görüldüğü gibi ceza onu bırakmaz ve sonuçta olay ortaya çıkar. bazen katile hayvanların ve bitkilerin bile bu işten haberi varmış hissi gelir. kadın işlediği cinayet nedeniyle büyük bir yalnızlığa itilmiş, hayvanlara bile yabancılaşmıştı. yalnızlıktan kurtulmaz için beni gizini paylaşmaya zorlamıştı. katil olmayan birine ihtiyacı vardı. bu kişinin onu ön yargısız dinlemesi gerekiyordu. bunu yapmakla yeniden insanlarla iletişim kurmuş gibi olacaktı. itiraf edeceği kişi profesyonel din adamı olamazdı. doktor olması gerekiyordu. din adamının onu görevi olduğu için dinleyeceğinden ve gerçekleri kabul etmek yerine olayı ahlaksal açıdan ele alacağından korkuyordu. insanların ve hayvanların ona sırt çevirdiğini görmüştü. artık bir kez daha yargılanacak gücü yoktu. onu bir daha ne gördüm ne de elimde doğru söylediğinin bir kanıtı var. bazen aklıma gelir merak ederim. öyküsü henüz bitmemişti. intihar etmiş olabilir. çünkü o yalnızlığı kaldırabildiğini hiç sanmıyorum. Jung...
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.