“Uzaklaşan Ses“ adlı öyküden...
Başkaları ne der bilmem. Ama ben her evin kendine has bir kokusu olduğuna inanırım. Eşyalara, duvarlara, kapılara sinen o koku. Bir aileyi diğerinden ayıran; bir evi, diğerinden ayıran o koku. Evlerin, eşyaların, içinde yaşayanların, karakterleriyle örülmüş, iç içe geçmiş, erimiş... Bu kokuya ad vermek, söz gelimi gül kokusu, limon, lavanta kokusu demek olası değil. Evler, insanlar, şarap gibi yıllandıkça...
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.