Gülün Adı, yazarlığının yanı sıra bir ortaçağ uzmanı ve semiolog olan Umberto Eco’nun ilk romanı. Kitap, polisiye bir kurguya sahip ve 14.yy’ın başlarında İtalya’da bir manastırda işlenen cinayetlerin çözülmesinin hikayesini anlatıyor. Ama aynı zamanda çok zengin bir alt metni var ki bu da yazarın tarihçi kimliğini ortaya çıkarıyor. Arka planda, dönemin Avrupası’nda Papalık ve imparatorlar arasındaki erk savaşlarını, bu erk savaşları sırasında tek gayesi yaşamını sürdürebilmek, geçinebilmek olan halkın ya da Eco’nun deyimiyle ‘basit insanların’ nasıl yönlendiğini ya da yönlendirildiğini okuyoruz. Tarikatlar neden var ve aslında kime ya da hangi amaca hizmet ediyorlar sorusunu aydınlatmış Eco ki sanırım aradan geçen yüzyıllara rağmen günümüze de seslenebilen sorular bunlar. Bunların yanında, yine bu erk mücadelesinde dinin nasıl kullanıldığı, gücü elde etmek isteyenlerce aslında her şeyin amacından nasıl saptırıldığı ve bu karanlıkla bilimin çatışmasını okuyoruz. Bu bağlamda kitap çok güzel bir tarihi roman diyebiliriz. Çok keyif alarak okudum. Dinler tarihi aslında hiç ilgimi çekmeyen bir konu olmamasına rağmen, kitabın derdini anlatma biçimini, Eco’nun bunu polisiye bir kurguya yedirişini çok sevdim. Yer yer uzun ve benim gibi dinler tarihine özel ilgisi olmayanları sıkabilecek konuşmalar var; fakat bunların da özünde ne demek istedikleri açık, o yüzden okuyucuyu yoran, hırpalayan bir metin yok aslında. Okuduktan sonra bu bölümler olmasa mıydı acaba diye de düşündüm ama sonra bu kısımların metni zenginleştirdiğine karar verdim; aksi halde bazı meselelere yüzeysel değinip geçen ortalama bir polisiye olurdu sanırım, halbuki kitap bu haliyle, değindiği meselelerle, sorgulamaları ve tarihsel arka planıyla çok zengin bir roman. Çok severek okudum.

Gülün AdıUmberto Eco · Can Yayınları · 201612,5bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

227 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İpek Dadakçı