Oğuz Atay'ı okudum ve artık onu birebir tanımanın vaktidir. Bir yazarı tanımak için eserlerini okumak yetmiyor çünkü bir insanı tanımak için onunla birebir konuşmalısınız yahut onun kendi düşüncelerini kaleme aldığı yazıları okumalısınız. Eser, yazarın kaleme aldığı eserler hakkındaki düşüncelerini, onları hazırlarken neler hissettiğini, neleri ya da kimleri kendine örnek aldığını ve son günlerini anlatan günlüklerini içeriyor. Ama bunlardan ziyade Oğuz Atayın nasıl bir altyapıya sahip olduğuna şahit oluyoruz. Yazar, oyunlar diyor günlüklerinde sürekli bir oyun kelimesi geçiyor. Sahneler her yerde ve oynanılan oyunlar var. "Beni yanlışlıkla çıkardılar sahneye.” diyor yazar, eğer sen oynamasan biz ruhumuzun derinliğini ve manasını nasıl çözebilirdik. Biz senin sahnende insan kimliklerimize anlam kazandırdık. Senin insanlık görüşünde dimağlarımızı tazeledik... Günlüğü burada anlatmanın benim için bir manası yok çünkü Oğuz Atayı tanımanın verdiği muazzam duygunun anlatılamayacağını sadece hissedileceğini düşünüyorum. Ölüm bu dünyadaki tek gerçek belki de tek çözümü olmayandır. Biraz daha zamanı olsa bu dünya sahnesinde "Türkiye'nin Ruhu" adlı eserini kaleme alsaydı inanıyorum ki ülkemiz aydınlanma zamanlarının en iyilerinden birini yaşayacaktı. Lakin kader böyleymiş. Ama ben Tehlikeli Oyunlar ile yaşayarak, EylemBilimlerimi hayata geçirme telaşı içinde Korkarak Beklerken bu hayata Tutunarak Oğuz Atay sayesinde aydınlandım...

GünlükOğuz Atay · İletişim Yayınları · 20205,7bin okunma

··

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İsmail Kulaç