Bahtın kendisine yüklediği yükü çekmeyi şikayetsiz kabul ediyor, bilâkis ara sıra talihin kendisine güler yüz göstermesine alınıyordu. Acıya alışmış, acı ile yuğrulmuş kişiye bahtiyarlık güneşinin, ışıklarını kısa bir an göstererek sonra yine onu karanlığa boğmasında sanki ne mânâ vardı?
Sayfa 462Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.