Öncelikle kitabın tüm öğretmenler için baş ucu kitabı olabileceğini düşünüyorum. Hatta öğretmen adayları için bile öyle. Böyle istediğimiz zaman rastgele bir sayfa açıp istediğimiz kadar okuyup tekar baş ucumuza koyabiliriz. Yazar bu kitapta her öğretmenin karşılaşabileceği durumları tavsiyeler ile sıralamış. Bunları sıralarken kendi öz eleştirisini de yapabilmiş. İşin özü "ben ettim siz etmeyin" demiş. Aslında öğretmenlik birbiri ile senkronize ilerleyen 2 ayrı dünyadan oluşuyor. Birisi öğrenciler ile dolu bir dünya iken diğer idare ve resmi evraklardan oluşan dünya. Ataman da kitabında her ikisine de başvurmuş. Ve en çok hoşuma giden tavsiye de okuldaki panolar ile ilgili olandı. Okuduğumda "a gerçekten de böyle! Ben bunu nasıl düşünemedim!" dedim kendi kendime. Gerçekten de okullarımızdaki panolar hep öğretmen hizasında ve bu panoları hep öğretmenler dolduruyor. Hatta ben bile sınıfıma bir fen köşesi yapmayı düşünüyordum. Hatta içimden düşüncelerime şu cümleyi de ekliyordum "ya pano yapayım ama pano için güzel şeyler hazırlayım ben doldurayım panoyu, yoksa öğrencilere bıraksam çok çirkin olur, onlar güzel yapamaz". Evet kitabı okuyunca bu düşüncemden utandım ve kendi sınıfıma sadece öğrencilerin yaptıklarından oluşan bir fen köşesi yapma kararı aldım. :) Ayrıca Müjdat Ataman öğrenciye onun ne kadar değerli olduğunu hissettirmenin çok doğru bir davranış olduğunu, öğrenciyi bu şekilde kazanabileceğimizi sıklıkla vurguluyor. Nitekim bu kitap beğenerek okuduğum ve iki günde bitirdiğim kitaplardan biri olarak kitaplığmda yerini aldı. Nice güzel kitaplar okumak dileği ile...

112 Öğretmenliğime NotlarMüjdat Ataman · Elma Yayınevi · 20141,243 okunma

·

98 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.