Bir süre yere paralel gittikten sonra... Kitabın ismini defalarca okudum ve acaba ne anlatmak istiyor diye çok fazla kez düşündüm. Kitabımız hikaye türünde yer alıyor ama aslında bir roman gibi. Her okuduğunuz bölüm ile bütün karakterleri tanıyorsunuz ve hikaye birleşiyor.
Başak. İntihar Etti. Kimse buna cevap bulamıyor. Başak'ın intiharının ardından annesinin, kardeşinin ve onu tanıyan insanların hayatlarında nasıl yer aldığını ve bu acı ile neler yaptıklarını anlatıyor. Babaları tarafından küçük yaşta terk edilmiş 2 çocuk, kocası olmayan bir kadın. Mahalle konuşmaları. Çocukların özellikle bu süreçle birlikte anneye ve kendi içlerine fazlaca dönmeleri ve başkalarına yer bırakmamaları. Kimseye yer yok burada. 3 kişi iyiyiz. Terk edilmiş ve hep eksik kalan duygular, kimseye bağlanamama, hayatına tamamen katamamak. Hatta kendi bedeninin varlığından ve neden burada olduğundan şüphe etmek. İnsan nasıl intihar edecek o son noktaya ulaşır?
Barış Bıçakçı'dan okuduğum ikinci kitap. Gerçekten her kitabını ayrı ayrı çok seveceğime eminim. Bir tane gereksiz kelime yok. Her nokta bile hikaye de bir yer alıyor adeta. Kitabı okurken bütün karakterleri çok iyi anlıyorsunuz. Sizi o insanlarla tanıştırıyor, dertlerini dinletiyor. Onlarla birlikte kahroluyorsunuz. Kitapla birlikte sizde derin bir hüzün içine giriyorsunuz. Tekrar okunabilecek bir kitap.