*spoiler* Son sahneyi yazacağın zaman kağıdın mı bitti, mürekkebin mi tükendi Shakespeare balım? Yazıldığı dönemde yaygın olan hemcinse karşı ilgi ile aynı dönemde kadınların sınıfsal olarak son derece aşağı görülmesinin kombinasyonu sonucu beylerin birbirlerine karşı sınırsız toleransı işleniyor. Valentine ve Proteus isimli iki arkadaştan Proteus’un, Valentine’in sevdiği Sylvia’ya ilgi duyması; sevgilisi Julia’yı unutarak Sylvia’yı elde etmeye çalışması; ardından Valentine olayı fark ettiğinde bir anda-gerçekten ışık hızında oluyor bu- Proteus’un pişman olması; bunun üzerine Valentine’in de pişmanlık ifadesini yeterli görüp arkadaşını affedivermesi ile son bulan bir öykü. Hem dönemin insan ilişkileri açısından tuhaf gelen hem de çok hızlı biten bir finaldi. Önsöz olmasa hemcins ilişki kavramını yakalayamazdım, Özdemir Nutku’suz anlaşılmayacak bir detay. En son dördü mutlu mesut çıktı sahneden; kim kimi aldattı, kimi unuttu, kime ihanet etti hiç anlamı kalmadan çıkıp gittiler. Julia yavrum bir sesini çıkarıp da Allahından bulasın Proteus diyemedi, 16. yüzyılda kadın olmak böyle bir şey işte.

Veronalı İki Soylu DelikanlıWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2013936 okunma

·

67 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğba℘