Ruh Körlüğü
Goldstein ve Gelb tarafından araştırılan ruh körlüğü vakası, çizilen klinik genel tabloya göre, aynı yazarlar tarafından tasvir edilen renk isimlerini unutma durumundan tamamen ayrılmasına rağmen, bu vaka renk isimlerini unutma vakasıyla teorik olarak aynı çizgide incelenebilir ve onunla ortak bakış noktası altında değerlendirilebilir. Ruh
··
19 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Goldstein ve Gelb'in hastalarından biri, -"ruh körlüğü"nün aksine- iyi görsel tasarımlar alabilmekte, fakat tasarımlarını eksik anlatmaktadır. "O ... sadece tek tek parçaları, bir nesnenin parçalarını içsel olarak canlandırabilmekteydi; bu ise bazen çok açıktı. Bunun yanında, nesnenin büyük ya da küçük, asıl olup olmadığına, ayrıntı bakımından zengin ya da yetersiz olup olmadığına bakılmaz. Ayrıntı bakımından zengin olması durumunda hasta, nesneyi sadece parça parça, ardışık olarak, kısım kısım, içsel bakımdan tasarlayabilmektedir ki, burada hasta, kendi kendine söylediği gibi, bir parça ona açık olduğu anda, geri kalan diğer parçaları hatırlayamamaktadır." Mesela bir aslanı nasıl gördüğü sorusuna bir hasta şu cevabı verir: "Kahverengi, baş büyük ve bir yele var .... Eğer o baş bende olsaydı, kemiklerim kırılmış olurdu." Head'ın bildirdiği başka bir hastanın ifadesi, bu ifadenin karşısına konabilir: Bir cümle, eğer ayrı bir cümleyse anlamını anlayabiliyorum; ama bütün kelimeleri anlayamıyorum; paragrafın ortasını anlayamıyorum. Geri dönmek zorunda kalıyorum ve tekrar baştan başlıyorum." (Brain XXXIII, s. 114)
Sağlıklı olanın nesnel biçimde tanıyışım karakterize eden "temsil özlülüğü" ile hastanın dokunsal, "çıkarımsal-birleştirilmiş" davranışını karakterize eden temsil özlülüğü arasındaki farkı, hastayı sık sık görme ve onunla konuşma fırsatı bulduğumda, çok açık biçimde gördüm. Gelb ve Goldstein'ın tutanakları, burada gerçekleşen özel unsuru kavramak için, ayrıntılı olarak okunmalıdır. Ben ise, onlardan, en azından kısa ve karakteristik örnekler -ki bu örneklerde, hastanın günlük hayattaki ve kendi çevresindeki nesneleri "tanıması"ndaki tüm davranışı değerlendirilmiştir- aldığımı söyleyebilirim. Hastayla parkta bir gezinti yapılmış ve bu gezintide ona farklı objeler ve olaylar gösterilmiştir. 1. (Yaklaşık 50 adım uzakta temizlik yapan adam) Hasta kendiliğinden konuştu: "Adam orada temizlik yapıyor; ben bunu biliyorum; onu her giln görüyorum." (Gördüğünüz şey nedir?) "Uzun bir çubuk, sonra orada bir şeyin altında o, kah orada kah burada" .... Bu fırsatla o kendiliğinden, caddede insanları arabalardan nasıl ayırdığını anlatır. "İnsanların hepsi aynıdır: Dar ve uzun. Arabalar ise geniş; hemen göze çarpar, çok iri." 6. (Fener, yanında büyük bir taş) Hasta uzun süre düşünür ve sonra söyler: "Fener". O kendi ifadesine göre, uzun siyah bir hat ve yukarıda geniş bir şey görmüştür; hasta daha sonra şöyle söyler: "Yukarıdaki şey saydamdır ve çok yukarıdadır." Taşı o, bir "yükseklik" olarak açıklar: "Yer de olabilir."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.