.
“...bir gün acı bir son nefes ile sönüvermek için, nasıl yalnızca bunlar için yaratılmış olduklarını ne kadar acı görüyordu; mutlu olsak bile hayat, yalnızca yıkıp yok eden hayat, yalnızca yiyen, yıkan, öldürüp ezen hayat hükmediyordu.”
.
“E, sonbahar bu... artık bu kadar güzellik ve sıcak verdikten sonra! Eylül, malûm ya, hüzün ve matem
