Eskiden hayatı hızlı yaşayıp ağır ilerliyorduk, şimdi, ağır yaşayıp hızlı ilerliyoruz. Geri dönüşü olmayan bir yolmuş yaşamak...
Birhan keskinin de dediği gibi, "merdivenleri üçer beşer çıkmanın sevinci yok içimde."
Sahi nerde o sevinç?
Merdivenleri üçer beşer çıktığım, merdiven korkuluklarıdan kayarak indiğim, takvim yapraklarından gemiler, çamurdan oyuncaklar yaptığım, kocaman bir ağaca salıncak yapılan ipte sallanırken ki heyecanım ve daha niceleri, şimdi neredeler?