Merhabalar dostlarım. Dune serisinin ikinci kitabını okumuş bulunmaktayım. Ilk ele almak istedim kişi, Imparator Paul. Birinci kitaptan hemen sonra ikinci kitaba başlamama rağmen Paul'u okurken eski bir dost gibi geldi bana, o kadar eski ki tanıyamadım. Kaldıki Paul de kendini tanıyamıyor. Bir tür kimlik bunalımında yakalıyoruz onu. Yaşanan olayları kendisinin istemediğini, olayların onu seçtiğini bize her fırsatta söylüyor. Başka bir değinmek istediğim nokta ise Chani ve Paul ilişkisi. Ilk kitapta başlamasına rağmen yeterli derinliği bize gösterildiğini düşünmüyorum. Arkada kalmış bir karakter gibi geldi bana. Bunun tabi ki kitabın kendi içerisinde zaman - ilk kitapta 2 yıl, mesihte ise 12 yıl- atlaması olduğunun farkındayım ama yine de ilişkilerini daha derinden görebilirdik diye düşünüyorum. Son değinmek istediklerim ise Alia ve Prenses Irulan. Bu kitap ikisi için de giriş kitabıydı bence. Ikisi de diğer kitapta derinlik ve aktiflik kazanması gereken karakterler. Özellikle Irulan. Okunması yönünden değerlendirmek gerekirse bir bilim-kurgu kitabı olmasına rağmen psikoljik tahliller ve savaşlar ağır basıyor. Kitabın son 50 sayfasında patlatılan olayalar diğer kitaba karşı merak uyandırıyor ve okunmasını sağlıyor. Ne demişler, "Dune bilim-kurgunun, edebiyatıdır." İyi günler edendim.

Dune MesihiFrank Herbert · İthaki Yayınları · 20216,3bin okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif