Akşam çöküyordu. Cadde, her zamanki gibi hareketliydi. Bir tramvay vınlayarak geçip gitti köşeyi dönerken boynuzundan aşagı kırmızı bir kıvılcım seli döküldü. Trafik ışıklarında bir dizi araba birikmişti: ışıklar arabalara şöyle bir göz kırpınca, hepsi birden hızla caddeden aşağı atıldı. İnsanlar kaldırımlarda yürüyorlardı. Aceleyle.
Garip. diye düşündü profesör. Nereye gidiyoruz böyle acele, durmadan? Hiçbir yere değil herhalde?
Sayfa 60
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.