Erkek derin bir soluk aldı, yoldan içeri saptı, birkaç tozlu, ısınmış çiçek kopardı, sonra arabaya yetişip çiçekleri kadına sundu. Kadın da onları, teşekkür dolu bir gülümseyişle aldı.
Gugukkuşunun gözyaşları derler bunlara, diyerek özenle bir demet oluşturmaya girişti çiçeklerden. Kendi yuvası yoktur, bu yüzden hep ağlar durur. Ve gözyaşları nereye damlarsa orada bir çiçek çıkar.
Sayfa 120
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.