Uzun zamandır okumak istediğim kitap nihayet bugün nasip oldu. Merak ettiğim kadar da varmış açıkçası.
Ahmed Arif'in hapisane günlüklerinin meyvesi kitap. Çok derin ,çok manalı, çok hasret dolu. İnsan insana hasret, her daim, her yerde ... Bazen yanındayken bile...
Manuş Baba'nın dilimize doladığı Haberin Var mı? dan, Hasretten Eskittiğimiz Prangalara kadar şiire, şarkıya, yazı ya, övgülere doyuran bir kitap olmuş . Ben iki oturuşta iki solukta okudum size de mutlaka ama mutlaka tavsiye ederim. Kitabın sonunda Ahmed Arif'in sağlığında kitap olmasına yetişmeyen boynu bükük şiirleri de ekler olarak ilave etmişler bu da yürek burkan bir detay zannımca:(
youtu.be/-Zmt3108iRY