Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Ömrüm boyunca bir cam tankın içindeki , saydam olsa da nüfuz edilemez, aşılamaz bir engelin gerisinde yaşadım. Karşı taraftaki parıltılı dünyayı gözlemekte, canım isterse kendimi onun içinde düşünmekte özgürdüm. Ama hep, babanın benim için inşa ettiği sağlam, geçit vermez bir varoluşun sınırları içinde, korunaklı, kısıtlı kaldım, başlarda yaşım gençken bile isteye, şimdiyse, babam günden güne solup giderken, çaresizce. Sanırım bu cam duvarlara alıştım ve cam kırıldığı, tek başıma kaldığım takdirde suyla birlikte dışarıya fışkırıp kendimi hiç bilmediğim, engin bir boşlukta umutsuzca çırpınırken, soluk almak için deli gibi debelenirken bulmaktan ödüm kopuyor.
Sayfa 457 - PeriKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.