Gönderi

Erbâb-ı lûtf u himmet o da bir zamân imiş Biz görmedük inâyet o da bir zamân imiş Yâr-i kadîmün itmez imiş dostân fedâ Yârânda mürüvvet o da bir zamân imiş Şimdi münâfıkânedür ülfet zamânede Ahbâb ile mahabbet o da bir zamân imiş Hâhiş ne bizde kaldı ne yâr ü ne yârânda Cünbüş mahabbet ülfet o da bir zamân imiş Ne zevkler itdük leyle-i helvâda yâr ile Ağzağza datlu sohbet o da bir zamân imiş Kim şimdi nazm u nesre ider Vâsıf i'tibâr İnşâ vü şi're rağbet o da bir zamân imiş *Enderûnlu Vâsıf * İyilik ve gayret sahibi kimseler varmış, o da bir zamanlar imiş. Biz görmedik ama yardımseverlik varmış, o da bir zamanlar imiş. Eski dostlarını etmezlermiş dostlar feda. Dostlarda insaniyet; o da bir zamanlar imiş. Şimdi ikiyüzlü kimselerle ahbaplık edilir. Ahbaplara sevgi göstermek; o da bir zamanlar imiş. Şimdi ne bizde, ne yarda, ne dostlarda heves kaldı. Eğlenmek, muhabbet etmek, kaynaşmak. O da bir zamanlar imiş. Ne kadar zevkli idi helva gecelerinde dost ile, Ağız ağıza tatlı sohbetler. O da bir zamanlar imiş.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.