Erbâb-ı lûtf u himmet o da bir zamân imiş
Biz görmedük inâyet o da bir zamân imiş
Yâr-i kadîmün itmez imiş dostân fedâ
Yârânda mürüvvet o da bir zamân imiş
Şimdi münâfıkânedür ülfet zamânede
Ahbâb ile mahabbet o da bir zamân imiş
Hâhiş ne bizde kaldı ne yâr ü ne yârânda
Cünbüş mahabbet ülfet o da bir zamân imiş
Ne zevkler itdük leyle-i helvâda yâr ile
Ağzağza datlu sohbet o da bir zamân imiş
Kim şimdi nazm u nesre ider Vâsıf i'tibâr
İnşâ vü şi're rağbet o da bir zamân imiş
*Enderûnlu Vâsıf *
İyilik ve gayret sahibi kimseler varmış, o da bir zamanlar imiş.
Biz görmedik ama yardımseverlik varmış, o da bir zamanlar imiş.
Eski dostlarını etmezlermiş dostlar feda.
Dostlarda insaniyet; o da bir zamanlar imiş.
Şimdi ikiyüzlü kimselerle ahbaplık edilir.
Ahbaplara sevgi göstermek; o da bir zamanlar imiş.
Şimdi ne bizde, ne yarda, ne dostlarda heves kaldı.
Eğlenmek, muhabbet etmek, kaynaşmak. O da bir zamanlar imiş.
Ne kadar zevkli idi helva gecelerinde dost ile,
Ağız ağıza tatlı sohbetler. O da bir zamanlar imiş.