Ölüm hiç aklımdan çıkmaz olmuştu. Bütün -izm'leri ve loji'leri ile modern dünya, ölümü düşündükçe beni kıskacına alan boşluğu doldurmaya yetmiyordu. Modern dünya yok olacağım anı beklerken münasip kılıklara girip ortalıkta dolaşmaya dolaşmaya zorunlu kılmıştı beni. Hayatın tek anlamı vardı. Oda bir "geciktirme" oluşuydu.