İskender Pala, Divan edebiyatına yönelik çalışmalarıyla tanınan yazarlarımızdan biridir. Divan edebiyatı (Bu arada ben divan değil klasik denilmesi gerektiğini düşünüyorum bu konuda Ömer Seyfettin büyük bir yanlış yapmıştır.) hakkında yaptığı çalışmalar gençlerin o dönemki edebiyatımızı daha iyi anlamasını sağlamıştır. Bu kitabına gelecek olursam tarihi roman konusunda da okura önemli eserler bırakabilecek yeteneğe sahip olduğunu görüyoruz. Osmanlı'nın Kanuni'ye kadar olan bölümünü üçüncü sahabeler dönemi olarak da inceleyebiliriz çünkü tevhide olan bağlılıklarını her alanda görebilirsiniz. Kitap elbette bir roman ve kurgulanmış olması doğaldır fakat burada Yavuz'un sanki bir kuru kavga ve cihangirlik davasına düşmüşte Şah İsmail ile o yüzden kavgaya tutuşmuş gibi gösterilmesi hakikati pek yansıtmamaktadır. Tarihi olarak baktığımızda Osmanlı'nın uyguladığı politikada biraz eksik yansıtılmıştır. Şia ile mücadele etmek için öyle hurra askerleri göndereyim bunları ezeyim gibi bir anlayış hiçbir zaman söz konusu değildir çünkü İslam'ın bakış açısı bu şekilde değildir. Öncelikle bu ekol ile başka bir düşüncenin fikri anlamla mücadele etmesi gerekir ki bunun yapılması için Kürt kardeşlerimiz tampon bölge olarak bu vazifeyi üstlenmişlerdir. Yavuz Sultan Selim öyle Şah İsmail ile atışıp hadi gidelim şunu yenip geleyim şeklinde değil elliye yakın hocadan fetva alarak gitmiştir. Topkapı sarayına az biraz göz atabilirsiniz ayrıca Yavuz'un babasına tokat atması gibi bir durum gerçekte olmamıştır aynı şekilde ne Yavuz ne de Şah İsmail elçilere saçma sapan zulümler yapması kitapta anlatıldığı seviyede değildir. Kitabın dil ve üslubuna söyleyecek pek bir şey yoktur. Yazarın oldukça kendine özgü ve akıcı bir dili var. Tarihi gerçeklerden kopmadan, bilinçli bir şekilde okunabilir.

Şah ve Sultanİskender Pala · Kapı Yayınları · 202332,6bin okunma

·

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Samet Koçyiğit