Bugünlerde herkes gitmek istiyor. Küçük bir sahil kasabasına, Bir başka ülkeye, dağlara, uzaklara.. Hayatından memnun olan yok. Kiminle konuşsam aynı şey.. Her şeyi, herkesi bırakıp gitme isteği. Öyle “yanına almak istediği üç şey” falan yok. Bir kendisi. Bu yeter zaten. Her şeyi, herkesi götürdün demektir. Keşke kendini bırakıp gidebilse insan. Ama olmuyor. Ben her bahar aşık olmam ama Her bahar gitmek isterim. Gittiğim olmadı hiç, Ama olsun.. İstemek de güzel. PAKİZE SUDA GÜZEL İNSANLAR MERHABA! "Modern Hayat" dediğimiz ve içinde debelendiğimiz günümüz dünyasında üst üste istif edilmiş kutu kutu evlerde yaşamaya çalışıyoruz. Telefon ekranı, bilgisayar ekranı, tv ekranı, asfalt beton içinde hep bir yerlere yetişme koşturmacasında yaşıyor ve buna "hayatını yaşamak" zannediyoruz. Yürümek, günlük hayat içinde kısada olsa insanın kısa bir yürüyüşe çıkması.. Yürümek, gereksiz, gerekli her şeyi kısa bir sürede olsa ardına bırakıp yola düşmek.. Acaba antik Yunan filozofları, Nietzche, J.J. Rousseau, Rimbaud, nasıl yürürdü. Büyük Alman filozof Kant, 80 yıllık ömrünce her zaman aynı dakikalarda nasıl yürüyüşe çıktı.( Onu görenler saatini ayarlarmış!) Yürüyerek halkını bağımsızlığa kavuşturan Büyük Ruh Gandi nasıl yaptı bunu, Hristiyan ve diğer inanç sahibi insanların Manevi hac yolcukları nasıldı? Ve daha bir çok güzel ayrıntı Modern dünyayı "sessize alıp" kendimiz ile başbaşa kalmak için yollar bizi bekliyor. Yürümenin yalnız yürümek olmadığını çok güzel anlatan bir eser gerçekten.. İYİ OKUMALAR SAĞLIKLI YÜRÜYÜŞLER Bir yolculuktu bu ve yolun sonunda Ulaşmak istediğim kendimdi Yalnızlığımın parmak izlerini Bırakarak geçtiğim yollara İçimde gitmek mi kalmak mı duygusu Ataol Behramoğlu

Yürümenin FelsefesiFrédéric Gros · Kolektif Kitap · 20206,8bin okunma

·

148 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rîndkeş