İstanbul'da beyazıt meydanı ve milion taşı yakınlarında açılışı gerçekleştirilen Konstantiniyye oteli davetlilerinin, otel sahibi ve çalışanlarının hayatlarına yapılan bir kesit gibiydi. Livaneli'nin kalemini çok severim, en sevdiğim yazardır kendisi. Fakat bu kitap okuduğum en ağır kitaptı. Çok fazla karakter olması, zamansal ve mekansal sabitlik olmaması bundaki en büyük etkendi diyebilirim. Zehranın ölüme yaştığı andaki deneyimleri ve geçmişte İstanbul'da yaşamı son bulmuş insanlar ve hayvanlarla olan sohbeti en çok beğendiğim bölümdü. Kitabı ben bir orkestraya benzettim. Öyle ki tıpkı bir orkestra gibi tüm karakterden birbirlerinden hem bambaşka hemde ahenk içerisindeydiler. Bireyselken başka, birlikteyken bambaşkaydılar. Gerçekten uzun zamandır okuduğum kitaplar içerisinde bende en farklı duyguları uyandıran eser oldu.

Konstantiniyye OteliZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 202018,6bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

OkumaGünlükleri’20