Nehir ve Kıvanç'ın hikayesi kaldığı yerden devam ediyor.
Kitabın ilk serisinde karakterleri kısaca tanımıştık. O yüzden pek bir şey yazmak istemiyorum. 2.kitap 1.kitaptan daha iyi gibime geldi. Daha bi sevdim. Kitap gayet akıcı bir dille yazılmıştı. Okurken sıkıldım dersem yalan olur. Ayrıca bir ayrıntı dikkatimdan kaçmadı. Yazar kitabın renklerini seriye göre ayarlamış. Mesela Umut'un rengini mavi, Acı'nın rengini gri, Veda'nın rengini sarı, İz'in rengini de pembe olarak ayarlamış. Gerçi sarı ile pembeyi anlamadım o ayrı mesele. Ama çok anlamlı olmuş.
