Siyaset, sosyoloji ve dini konularda yetkinleşmiş nadir kişilerden birisi diyebilirim. Ülkesini, bölgesini ve dünyayı okumak gayesi ile çalışmalar yapmış bunları da eserlere dökebilmiştir. Bütün semavi dinlerde olduğu gibi, diğer dinler ( Hinduizm, Taoizm, Budizm, Bahailik vs vs) gibi dinleri de etkisine alan çıkışı 17 yy başlarında Avrupa özelinde iken sonrasında 18 yy ile de Atlantik yakasında kendine yer edinmiş, sonucunda ise hem kendi dinlerini ötekileştirmiş, diğer dinlere da savaş açmış bir ideolijik dinazordur. Dünyayı etkisi altında bırakan dünyevileşme dini tamamen hayattan çıkartıp koparmak için laiklik örtüyü de kullanarak dini kendi alanına hapsetmistir. Ekonomik gelişmeler ışığında tarım ile başlayan feodal kapitalist sistem ile birlikte emeklemeye başlamış sonraki süreçlerde teknolojik atılım ile zirveye ulaşmıştır. Teknolojik gelişmeler insana şu soruyu sordurmuştur, madem ben bunları hiçbir yardım almadan yapıyoruz o zaman herşeyin özünde ben varım öteki tarafta bulunan Tanrı mefhumu tamamen hayal ürünü ve metafizik olan görünmeyen alemde. Tüm bu yaşananlar kişileri dinden koparıp dünya algısını zihinlere yerleştirerek hem nefislerine, hemde şeytanın uşaklığını yapar hale getirdi. Bu minval üzerinde gelişme ne kadar devam edegelirse dinler ortadan kaybolmaya matuf bir hale getirilece ki, Avrupa ve Batı'da nihilizm hastalığına tutulup tekrardan öze dönüş için arayışlar içine girmektedir. Bu arayış doğa ile ilgilenme, yoga hareketleri ile bedeni ve zihni boşaltma, evini baskını terk edip yollarda kendi ile yüzleşme şeklinde cereyan etmektedir. Batıda durumlar böyle iken Doğu'da neler olmaktadır. İslâm özelinde müminin dünyanın ahiret tarlasıdır. Dünyayı da boş veremez, ahiretini de. Kuran'da bahsedilen ve Peygamber efendimizce nasıl yaşanılması gerektiği hadislerde belirtilmiştir. Vahiyler son bulduktan sonraki süreçte halifeler döneminin sonunda ayrılıklar ve bölünmeler meydana geldi. Sonra Emevi ve Abbasi dönemlerinde yönetim saltanata döndü. Bu dönüş sonrasında dünyasal zevklere tamah ediş ile birlikte başka milletlerle karşılaşmış olmanında bakış açısını dinden çok seküler alana doğru kaydığı gözlenmiştir. Kim Allah'ın ipini bırakırda başka yöne yönelirse şüphesiz kendisini cemaatten ayırmış ve istikametini ateşe doğru sürüklemiş olur. Bizim için o kadar güzel örnekler mevcut iken Efendimiz Zamanı, Eyyubiler dönemi, Endulus Emevi dönemi, Selçuklu ve Osmanlı durur iken başkalarının yaptıklarını yapmak için çaba sar ediyoruz ki..Biz kendimize bakacağız başkalarına değil..Örnek alınması lazım gelen medeniyet İslâmiyettir..Bunu için aklımızı başımıza almamız gerekiyor..Kitabı begendim biraz dili ağır..

İslam ve Sekülerleşmenin KaynaklarıYasin Aktay · Tezkire Yayınları · 20175 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.