Öncelikle kitabın ilk bölümünü ikinci bölüme nazaran daha çok sevdim.
İlk bölümde, mutluluğun temelleri üzerinde durulmuş fakat çok fazla bir detay verilmemiş. Yazar kendi görüşlerini beyan etmiş ve bunu "Ben, kendi yaşadığımı bilirim, başkasının yaşadığını değil" şeklinde ifade etmiş. Kitabın bu bölümü benim için oldukça akıcı ilerledi.
İkinci bölümde, yaşamın aslında kimler için kısa olduğunu ve zannedildiği kadar kısa olmadığını dile getirmiş. Bu bölümde akıcılık biraz durdu ve okumaya devam edebilmek için kafamdaki yoğunluğu bastırmam gerekti çünkü anlatmaya çalıştığı şeyin biraz üstünü kapatmıştı.
Bütünüyle kitabı beğendim ama daha detaylı bir anlatımı tercih ederdim.
