Hz. Muhammed vefat edince Müslümanlar kitlesel bir şekilde İslamiyet'i bırakıyorlar. Bu meşhur bir hadisedir. Çünkü Hz. Muhammed zamanında insanların Müslüman olması talan, ganimet ve cariye korkusundandı: Müslüman olmazsak Muhammed bizi öldürür, her şeyimizi alıp götürür ve kadınlarımızı da cariye olarak yandaşlarına dağıtır diye korkuyorlardı. Bu korkudan dolayı insanlar Müslüman olmak zorundaydı. Hz. Muhammed vefat edince, bunlar kitlesel bir şekilde İslamiyet'ten ayrılıyorlar. İbni Teymiye'den kısa bir cümle ekleyeyim bu konuda: "Hz. Muhammed vefat edince yalnız Mekke, Medine ve Taif Müslümanları kalır; diğerleri dinden çıkarlar. Öyle ki dinden çıkanların sayıları belirsizdi."(287) Ebubekir bunları bastırmaya başlayınca; Fücae Sülemi (İyas b. Abd Ya'lil) adında bir kişi gelip ben de sana yardımcı olur, muhalifleri bastırırım diyor. Ebubekir ona yetki veriyor ve bir bölgenin de sorumlusu yapıyor. Ama öyle oluyor ki adamın önüne kim gelirse (ister dinden çıkanlar, ister Müslümanlar; ayırım yapmaksızın) mallarını zorla alıyor, çapulculuğa başlıyor. Bunun üzerine Ebubekir talimat veriyor, onu yakalayıp bana getirin diyor. Getiriyorlar. Ebubekir'in emriyle Medine'de cami içinde ateş yakılıyor ve adamın ellerini, kollarını bağlayarak ateşe atmak suretiyle katlediyorlar.
Burada farklı bir şey daha anlatılıyor: Ebubekir ölüm anında hayatında yaptığı ve yapmadığı bazı şeylere pişmanlık duyduğunu belirtiyor. Yapıp da pişmanlık duyduğu şeylerden biri de bu adamın yakılmasıdır. Keşke yakmak yerine normal katletseydim diyor. Yapmayıp da yapmasını istediği şeylerden biri, keşke Eş'as b. Kays Kindi'yi yakaladığımızda öldürseydik diyor (Bu adamı yakalayınca ona bir şey yapmıyorlar). Bir de keşke Hz. Muhammed'den sorsaydım; sen vefat ettikten sonra acaba kim halife olacak diye. Burada birkaç nokta önemli. Biri, adamın Medine'de cami içinde yakılması. Bir diğeri, Ebubekir'in işlemediği bir cinayeti keşke işleseydim demesi. Bazı İslam tarihçileri bunu yazarken, 'Ebubekir demiş ki, keşke şu şu şeyleri yapmasaydım' şeklinde geçiştirmişler ve Ebubekir'in söylediklerini dillendirmek istememişlerdir. Çünkü verilen ceza çok ağır. Örneğin Kasım b. Selam (h.224.ö) Ebubekir'in söylediklerini yazmak istemem diye not düşmüştür. (288)
(287) İbni Teymiye, Sarimu'I Meslul, c.3/591, 3. mesele başlığı altında.
(288)
a-Taberi tarihi, c. :31264-267. Camide ateş yakıp yakıyorlar diye yazıyor.
b-İbni Kesir, Bidaye ve Nihaye, h. 11. yılı olayları, c. 9/456.
c-İbni Asakir, Tarih'ü Medinet-i Dımaşk c. 30/418-422.
d-İbni Haldun tarihi, c. 2/498. Camide yakıyor diyor.
e-İbni Esir, El-Kamil, c. 2/350.Hicri 11. yılı olayları.
f-Taberani Mucem'i Kebir c. 1/62, no: 43.
g-İbni Zenceveyh, Emval, s. 304, no:467.
h-Hindi, Kenzu'l Ummal, c. 5/632, no: 14113.
i-Heysemi Beğiyyet'ü Raid, c. 5/367, no: 9030.
j-Ebu Ubeyde Kasım b. Selam, Kitabu'l Emval, c. 11234, no: 376.
··
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.