BENDE GİTTİM ( SİMGEM )
Sen beni hiç sevmedin. Dilenci gibi yıllarca aşk dilendim senden. Bir gram sevgi, sefkatti istediğim. Ellerim ellerine, başım omzuna ağır geldi hep. Neresindeydim hayatının onu bile anlamadım ki hiç. Çok muydu istediklerim ? Sevenin sevdiğinden isteyebileceği en makul şeylerdi gönlümden geçenler. Aşk fukarasına döndürdün yüreğimi, oysa tüm içtenliğimle hazırdım biraz sevgi huzur bulmaya yetecekti. Başka ne isterdim hayattan ? En sonunda çığlık çığlığa sessizliklere gömdün beni, giderek sustu cümlelerim. Ben seni öyle bir yere koydum ki hayatımda, sen orada olmayı hiç beceremedin, yazık ! Ne çok üzülmüş, ne çok ağlamışım, meğerse değmemiş onu bile anlamamışsın. Bitti bak, bende de tükendi artık. Birlikte çıktığımız yolda hep arka koltukta oturmayı tercih ettin. Benim duygularımın hep gerisinde oldun uzatsan tutacaktın ama kolun mu yorulacaktı ? Peki, geride durmaya devam et, ben artık olduğum yerde değilim çoktan gittim. Hala ağlıyorum ya, sana değil ama, kendime yaptığım eziyete. Ne gerek varmış bunca cefaya? Sevgi bu değil! Aşkın ne olduğunu unutmuşum. Yaşamayı unutmuşum. Ben hiç sevilmemişim. Karanlığın içinde bir damla ışık aramış bulamamışım. O karanlıkta takılıp düşmüşüm hala devam etmişim. Ahhh ne demeli ? İnsanın kendine yaptığı kötülüğü başka kimse yapmıyor. Artık tüketmeyeceğim, bende kalan umudum bana yeter. Sense hiçbir şeyim değilsin..!
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.