Şiir bir edebi tür değildir, insanın duygularını dalga dalga dışa vurma şeklidir. Acı, keder, sevinç, isyan ve diğer tüm duygularımızı şiirle ile dışa vurabiliriz. Yazarın hayatını onu sevenler az çok biliyorlardır. Başına gelenler kötü olaylar hayatının büyük bir kısmını kaplamaktadır. Hakkında çıkan karalamalar, hapishaneye atılması ve öldürülmesi. Ailesinden, dostlarından ve sevdiklerinden ayrı kalmasıyla içinde sürekli var olan hasret duygusu bu naif ruh da öyle bir güze hal alıyor ki, okurken insanın hüzünlenmemesi elde değil. Hayatındaki hissettiği her duyguyu şiirde dile getiren Sabahattin Ali, insanın naif ruhta nefreti ve öfkeyi nasıl yumuşatacağını şiirleriyle çok muazzam bir şekilde sergilemiştir. Hapishane Şarkısı adıyla yazılan şiirleri bu noktayı tam olarak temsil eden şiirleridir. Konusu ne olursa olsun şiirlerine baktığımız zaman şair bütün huzuru ve kurtuluşu doğada bulmuş. Natüralizm akımı şiirlerinde şiddetle hissediliyor. Dağlar ve Rüzgar adlı şiirleri onun ne kadar doğayı seven ve insanlardan kaçmak için tek yerin doğa olduğunu düşündüğünü gösteriyor. Yalnızlık arayışı zaten bu doğa sevgisine itiyor kendisini, baktığımız zaman bir şiirinde ise "İnsan olmak dokunuyor haysiyetime" diyerek kötü insanlardan kaçma çabasını bize göstermiş oluyor. Sabahattin Ali'yi okumak için az bir vicdana sahip olmak gerekiyor, bütün malzeme bundan ibaret. Eğer bu malzeme yok ise zaten taşlamış bir vicdanı hiçbir şey yumuşatamaz. Bunun en büyük kanıtı bu güzel yazarımızı katleden vicdansız insanlardır...

Bütün ŞiirleriSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 201920,9bin okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İsmail Kulaç