“Din” kavramı, Arapçada borç ve alacak manasına gelen “deyn” kökünden türetilmiştir. Bu açıdan “Din”, borç ve alacak düzeni anlamını ifade eder.
Başka bir deyişle bizim başkasına ve başkasının bize olan borcuna «deyn» denir. Din, geniş anlamda insanın Yaratıcısına ve yaratılanlara karşı görev ve sorumluluklarını içeren inanç sistemidir. Toplum içinde yaşayan her insan, diğer insanlar ile sürekli borç ve alacak ilişkileri içindedir. Bu ilişkiler sayesinde toplum oluşur ve karşılıklı bağlar artar. İslam Dini, yaratılış gayesi yeryüzünü imar ve ıslah etmek olan insanın bu dünyadaki görev ve sorumluklarını belirleyen ilkeleri içeren inanç ve hayat düzenidir.
Bütün peygamberlerin insanlığa tebliğ ettiği din, ilahi kaynaklı tek dindir.
Bu din, Allah’ın insana bahşettiği doğal haklarının korunmasını bütün sosyal kurumların temel gayesi kabul ettiği ve nimet-külfet paylaşımının adil olmasını öngördüğü için sosyal barış ve dayanışmayı sağlamış ve sulh dini olmuştur. Bu inancın önderleri olan peygamberleri rehber kabul eden Müslümanlar, her gittikleri yerde barış ve yardımlaşmayı sağlamışlar.
Baskı ve haksızlığa karşı ortak tavır sergilemişlerdir.
Sayfa 45 - s. 45-46Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.