Yaşlılık aynı dönemin insanları için değişken bir gerçekliktir. Dante yaşlılığın kırk beş yaşında başladığını söyler. Palmieri ise elli altı yaşında; öncesinde erkeklik gücünden söz eder. Bunlar, düşüşün sonunu değil başını oluştııran yaşlılık dönemiyle ilgilidir. Bizim yaşlılık dediğimiz çöküntü dönemi (dönemin terimi) hem Dante'nin, hem Palmieri'nin nazarında yetmiş yaşında başlar. Yaşlılığı kırk beş, hatta elli altı yaşında başlatmak, babalar, hatta genç babalar nüfusuna tecavüz anlamına gelir; çünkü 1427 yılında Toscana'da bir yaşından küçük bebeği olan babaların yaşları otuzdan elliye değişir ve ortalama yaşları da kırktır. Elli altı yaşındaki bir erkek, kendi soyadını taşıyan torunlarını, oğullarının çocuklarını yeni görmeye başlar. Dolayısıyla hedef kitlemiz, altmış beş-yetmiş yaş ve üstü, yaşlılığın getirdiği duygu ve davranışları gerçekten temsil eden asıl yaşlılar olmalıdır.
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.